Antonie Hölzel
Antonie Hölzel, genaamd Anton, werd op 7 mei 1909 in Deventer in Nederland geboren als kind van een sociaaldemocratisch arbeidersgezin. Als jonge man verhuisde hij naar Den Haag. Daar stichtte hij een gezin en werkte hij als chauffeur en als ober in een koffiehuis. Anton Hölzel was lid van de Communistische Partij.
Op 10 september 1941 werd hij door de Sicherheitsdienst van de politie gearresteerd omdat hij een door de Duitse bezetters verboden krant had gekocht.
Uit het doorgangskamp Amersfoort werd hij als politiek gevangene gedeporteerd naar het concentratiekamp Buchenwald, waar hij op 31 maart 1942 aankwam. Hij kreeg het gevangenennummer 2195. Antonie werd in het concentratiekamp Buchenwald ingezet als gevangenenverpleger in de ziekenbarak.
Op 6 juni 1944 bracht de SS hem samen met Dirk Deutekom naar het concentratiekamp Neuengamme. Daar werd hij eveneens in de ziekenbarak ingezet en in november 1944 ingedeeld voor de verzorging van de twintig kinderen op wie dr. Kurt Heißmeyer zijn medische experimenten uitvoerde.
Als getuige van de zogenaamde medische experimenten werd hij op 20 april 1945 eveneens op de Bullenhuser Damm vermoord.