Kibuc

Kibuc (hebr. קיבוץ) odnosi się do zbiorowo zorganizowanej społeczności w Izraelu, która pierwotnie opierała się na pracy w rolnictwie i wspólnym życiu. W kibucu członkowie dzielą się zarówno pracą, jak i produktami, żyją zgodnie z zasadami równości i współpracy oraz demokratycznie podejmują decyzje. Własność jest wykorzystywana zbiorowo, a nacisk kładzie się na sprawiedliwość społeczną.

Pierwszy kibuc został założony w 1909 roku i był częścią ruchu syjonistycznego, którego celem było zbudowanie żydowskiego społeczeństwa w historycznej ziemi Izraela w oparciu o zasady solidarności, współpracy i odpowiedzialności społecznej. Obecnie wiele kibuców (liczba mnoga od kibbutz) ewoluowało i zmieniło swoje modele gospodarcze i społeczne, zachowując jednocześnie pewne tradycyjne wartości.